Hart í bak í Garðabæ
28.06.2025
Stjarnan
Kvöldið var fagurt þegar lið Stjörnunnar og Breiðabliks gengu inn á völlinn í Garðabæ þann 27. júní 2025. Skýjað en bjart, hægur vindur og hiti í þokkalegu meðallagi. Það voru tvö stór skörð höggvin í lið okkar manna, Höskuldur og Tobias báðir í banni, og munar um minna. Mikið var undir því að með sigri kæmist Stjarnan upp fyrir Blika í Bestu deildinni. Blikar myndu aftur á móti senda Víkingum skýr skilaboð með sigri. Jafntefli gerði lítið fyrir liðin.
Lið okkar manna var þannig skipað: Anton Ari, Ásgeir Helgi, Arnór Gauti, Viktor Karl (F), Óli Valur, Kristinn Steindórsson, Anton Logi, Ágúst Orri, Valgeir, Viktor Örn og Andri Rafn Yeoman.
Í aðdraganda leiksins varð sparkspekingum tíðrætt um að Blikar mættu alls ekki leyfa Stjörnumönnum að byrja af sínum alkunna krafti, þá væri voðinn – og ósigur – vís.
Maður vopnaður olnboga
Blikar mættu Stjörnumönnum af festu og öryggi, leyfðu þeim ekki að komast upp með neinn moðreyk og byrjuðu betur. Á áttundu mínútu áttu þeir frábæra sókn upp hægri kant en það vantaði mann í teiginn til að hirða fyrirgjöfina. Upp úr því skölluðu þeir að marki sem kostaði það að Stjörnumaður keyrði af allnokkurri fólsku, vopnaður olnboga sínum, inn í síðuna á Valgeiri sem lá óvígur eftir. Heimamenn nýttu tækifærið, brunuðu upp vinstri kant þar sem bakvörðurinn knái var illa fjarverandi og kantmaður þeirra skoraði ekki ólaglegt mark. 1-0.
Blikar létu þetta ekki á sig fá og áttu nokkrar góðar sóknir en öll skot fóru í varnarmenn, fyrir utan það þegar markvörður heimamanna varði glæsilegt skot Viktors Karls á 22. mínútu. Í lok hálfleiksins var mikill darraðardans í teig Stjörnunnar en þeim tókst að bjarga sér úr þeim vandræðum.
Samskeytin
Það var ekki beint bjart yfir fjölmörgum Blikum í hálfleik. Kópacabana höfðu haft sig mjög í frammi. Einhverjum fannst við hæfi að vitna í afa þjálfara Stjörnunnar, Jökul Jakobsson, í leikritinu Klukkustrengir:„Þegar okkar eini veruleiki er minning um draum sem aldrei rættist – hvert eigum við þá að snúa okkur?“ Aðrir voru bjartsýnni og töldu ýmsa möguleika á bekknum og draumar gætu sannarlega ræst.
Síðari hálfleikur fór rólega af stað. Þegar 50 mínútur stóðu á klukkunni átti Óli Valur gott skot sem var varið en þar með var björninn ekki unninn því að heimamenn skutu skömmu síðar í samskeytin. Okkar menn héldu áfram en lúðruðu ævinlega í varnarmúrinn.
Vendipunktur
Á 66. mínútu sagði Halldór Árnason hart í bak. Hér má ekki rugla þessum góða frasa saman við samnefnt leikrit fyrrnefnds afa þjálfara Stjörnunnar sem frumsýnt var árið 1962 og er talið marka upphaf íslenskrar nútímaleikritunar. Verkið Hart í bak fjallar um reykvíska fjölskyldu sem má muna sinn fífil fegurri. Jónatan skipstjóra var eitt sinn trúað fyrir óskafleyi þjóðarinnar en hann sigldi skipinu í strand. Nú situr hann fyrir utan húskofa fjölskyldunnar, gamall og blindur, og ríður net – og segir: „Hvað – flöggin blakta ekki lengur, það er dottið á dúnalogn – í bakborða – í bak! – klettamir koma á móti okkur – Hart í bak!“ Þetta æpir hann, fastur í augnablikinu þegar allt var um seinan og hann braut skip sitt, óskabarn þjóðarinnar, og situr nú blindur og heldur áfram hring eftir hring í draumi sínum.
En það var ekki allt um seinan þegar Halldór sagði hart í bak, liðið var ekki að stranda upp í klettum en hann ákvað hins vegar að breyta um kúrs og skellti í þrefalda skiptingu. Aron Bjarnason, Kristófer Ingi og Kristinn Jónsson komu inn fyrir Arnór Gauta, Valgeir og Kristin Steindórsson.
Þá þarf einhver að skora
Það leið ekki á löngu áður en Kristófer Ingi lét til sín taka. „Meðan sumir róa til fiskjar og aðrir rækta lítinn matjurtagarð, þá þarf einhver að syngja,“ segir í leikriti Jökuls, Syni skóarans og dóttur bakarans. Nema hvað Kristófer fór ekki að syngja – heldur skora. Á 69. mínútu fylgdi hann eftir skoti Viktors Karls sem hafði verið varið. Og nú byrjaði ballið. Óli Valur átti skot yfir og annað sem var varið en Kristófer var ekki hættur. Hann fékk boltann úti á hægri kanti, brunaði fram af festu og öryggi og smurði boltanum í vinstra hornið. 1-2 og risið heldur farið að lækka á heimamönnum, bæði á vellinum og í stúkunni. En jafn hlýtt og okkur Kópavogsbúum er til Garðbæinga – við spilum m.a.s. golf með þeim – þá er „vandfarið hið hárfína einstigi grimmdar og ástar,“ eins og segir í Gunnlaðar sögu Svövu Jakobsdóttur (afasystur þjálfara Stjörnunnar). Á 85. mínútu geystist Kristófer Ingi enn og aftur inn af hægri kanti og þrumaði boltanum í slána og inn. 1-3 og Silfurskeiðin þögnuð.
Ásgeir Helgi fór út af fyrir Viktor Elmar og skömmu síðar Óli Valur fyrir Gabríel Snæ.
Ljóðrænn hvunndagsharmleikur
Eins og niðurlæging vina okkar handan hæðarinnar væri ekki nóg, þá ákvað Aron Bjarna að fullkomna hana með því að vinna boltann á miðjum velli, bruna fram og skora fjórða markið. Skömmu síðar tók dómarinn af skarið, linaði þjáningar heimamanna og flautaði leikinn af.
Ekki varð betur séð en frammistaða Blika væri hálfgert reiðarslag fyrir heimamenn, eins og þeir væru furðu lostnir yfir léttleikandi Blikum, og mætti jafnvel vitna í fyrrnefnda afasystur í skáldsögunni Leigjandanum af því tilefni: „Fátt vakti henni jafnfortakslausa undrun og fólk sem vissi hvað það var að gera.“
Eftir nokkuð rólega byrjun – kannski aðeins of rólega – tókst Blikum að snúa leiknum glæsilega á lokakaflanum. Fyrir heimamenn má ef til vill segja að þetta hafi minnt á það hvernig leikrit Jökuls Jakobssonar þróuðust. Hann byrjaði með gleðileik en fór svo að skrifa ljóðræna hvunndagsharmleiki.
Á það hefur verið bent að á sama tíma í fyrra sneru Blikar við blaðinu í Bestu deildinni, töpuðu ekki leik og sigldu Íslandsmeistaratitlinum heim í Smárann.
Nú er að sjá hvernig framhaldið verður. Næsti leikur er við Aftureldingu í Mosfellsbæ sem sannarlega er sýnd veiði en ekki gefin.
PMÓ